بیا...! میخواهم ببوسمت ؛ 
همه حواسشان به جمعه است...

"حمید رها"

پ.ن:

آغوش تو

آرام ترین نقطه دنیاست

هر چند که دیوانه ترین 

مرد جهانی...

"سیده فاطمه موسوی"

آدم های خوبِ زندگی من رنگشان آبی ست.

آدم های خوبِ زندگی من رنگشان آبی ست.

هر صبح میشود کنارشان با دلِ گرم چای دارچین نوشید؛ لبخند از صورتشان نمیرود و از جنس آرامش مطلقند.

آدم های خوبِ زندگی من مثل ساعتِ ده صبحِ روز آفتابی اند

همانقدر دلنواز و پرانرژی.

تُن صدایشان با صداقت آمیخته شده.

آدم های خوبِ زندگی من ساده و مهربانند مثل پیراهن گل دار مادربزرگم انگار هستند برای خوب کردن حال من در روزهای پر از سختی و استرس.

همان هایی که برعکس خیلی از مهمانی های اجباری و از چند وقت پیش هماهنگ شده ؛ هروقت دلت تنگ بود خودت را پشت در چوبی خانه شان ببینی...

راستی آدم های خوب زندگی شما چه شکلی اند؟ 

"سحر رستگار"

برایت یک جفت گوشواره خریده ام آویز با یاقوت های [آبی] !

برایت

یک جفت گوشواره خریده ام

آویز

با یاقوت های [آبی] !

تا هر بار که خندیدی

از ترس زیبایی ات

شروع کنند به لرزیدن... 

"حمید جدیدی"

پ.ن1:

نرخ نازش همیشه بالا بود

شب به شب خنده شُ گرون می کرد

لبِ سرخِ بدونِ ماتیکش

دل بی دست و پامُ خون می کرد

" هانی ملک زاده"

پ.ن2:

نویسنده از عبارت یاقوت های سرخ استفاده کرده

کلمه آبی جایگزین شده 

برای همخوانی تصویر و شعر 

تو همان شعرى که دهان به دهان به دهان من رسیده است !

تــــــــــــو

آمدی
و بی آنکه بدانی
خدا
با تــــــــو
برای من
یک بغل شعر نگفته فرستاد
حالا
بنشین و تماشا کن
چگونه
آیه
آیه
کتاب رسالت تو را
خواهم سرود
پیامبر از همه جا بی خبر من!

" افشین یداللهی "

پ.ن:

تو همان شعرى

که دهان به دهان

به دهان من رسیده است !

 

تو را براى هیچ کس نخواهم خواند...

 

" سید محمد مرکبیان"

تو چشمک می‌زنی من لبخند

 

تو چشمک می‌زنی

من لبخند

می‌نشینیم

خیلی خسته‌ایم

بند ماسکت را باز می‌کنی

کمی گره‌اش سفت است

ولی باز می‌شود

من هم برش می‌دارم

می‌گذارم روی میز

کنار مال تو

این جا خیلی دور است

یک قهوه‌خانه

آن سوی صداها

من شیر مرغ سفارش می‌دهم

تو

جان آدمیزاد

 

"سارا محمدی اردهالی"

 

 

من سرم گرم خدا بود و یکی تا سحر موهای بورِ تو رو بافت

• 

• 
  

• میون هلهله ی فرشته ها

• 
                                     یه نفر پیرهن تورِ تو رو بافت

• 
  من سرم گرم خدا بود و یکی

• 
                                    تا سحر موهای بورِ تو رو بافت
  

• 
  

" حسین غیاثی "

چند بوسه ی زیبا

طبق قرار بین خودمان 
مهریه ی تو چند بوسه ی زیبا بود
بیچاره عمویت بی خبر
هی می‌گفت
ای بابا
که داده که گرفته...

"رسول ادهمی"

پ.ن:

کفش پاشنه بلند میخواهم چه کار! 

• بگذار پاهایم با لب هایم برای بوسیدن تو همکاری کنند...

• 
  
• "آیدا رنجبر"

مترسکی هستم از خودم ترسیده‌ام

نوک بزنید

این همه کاه را از سر من بیرون بکشید

مترسکی هستم

از خودم ترسیده‌ام

 

"سارا محمدی اردهالی"

پ.ن:
هیچ
مترسکی را، 
شبیه گرگ نساختند
شبیه پلنگ یا ..
خرس هم نساختند .
به گمانم
ترسناک تر از آدمیزاد نیافته اند
مترسک سازها !

"ناشناس"

دوستت دارم شبیه رنگ بنفش

دوستت دارم

دوستت دارم

مثل تلخی قهوه

مثل صدای ادل

مثل نامه ای عاشقانه از تیمارستان ایالتی

مثل چشم های آلن دلون

و صبحانه در تیفانی

دوستت دارم

شبیه رنگ بنفش

شبیه خیابان های لندن

غزلیات سعدی

پرواز تهران-پاریس

و جنگنده ها، بی آنکه بجنگند...

"اهورا فروزان"

تقصیر ما نبود اگر میز را به پهنای زمان چیده اند...

من و تو

در دو سوی هم چای نوشیدیم !

تقصیر ما نبود اگر

میز را

به پهنای زمان چیده اند...

 

"یاور مهدی پور"

هر کس چشمانش را می دید الفبا یادش می رفت...!

• 

•  

• به من می گفت:
  "کم حرف می زنی..." باور کنید
  هر کس چشمانش را می دید
  الفبا یادش می رفت...!

• 
  "آیدین دلاویز"

نزدیک به لمسِ هـوا

اینجا

همین جا

نزدیک همین تنفس بى خواب

تــو را

طـورى نزدیک به لمسِ هـوا حس مى کنم

که گنجشک تشنه، عطـرِ باران را.

"سیدعلی صالحی"

پ.ن:

سنگ‌ها می‌دانند

چیست معنای نباریدن ابر

"ناشناس"

چند سطر قبل از این شعر سرم روی پاهایت جا مانده است!

با دقت برایم شعر میخواندی

با ظرافت موهایم را چنگ میزدی
پلک هایم را بسته بودم
و داشتی با وسوسه نگاهم میکردی...
مدام فکر
مدام وهم
مدام خیال
باید سرم را گرمِ کاری کنم
اما نه
نمیشود
چند سطر قبل از این شعر
سرم روی پاهایت جا مانده است!

"علی سلطانی"

خودم و خودت

بیخیالِ شلوغى هاى سیزده...

"خودم و خودت"

طورى به هم گره بخوریم

که هیچ دستى توانِ جدا کردنمان را نداشته باشد!

"علی قاضی نظام"

روسری از سر تو وا شد و بیچاره شدم

خواستم در بکنم سیزدهم را، ناگه...

روسری از سر تو وا شد و بیچاره شدم

دست در سبزه وچشمم پی چشمان توبود

گره زلف تورا دیدم و آواره شدم...

"مسعود محمدپور"

گره بزن از لطف به چشمم گل نگاهت را

 

گره بزن از لطف به چشمم گل نگاهت را؛

و باز نکن، تا غم و نحسی

 ز دل بدر بکنیم

 

"اسماعیل ساسانی"

سرو سیمینا! به صحرا میروی؟

سرو سیمینا!

                    به صحرا میروی؟

نیک بد عهدی 

                    که بی ما می روی

"سعدی"

پ.ن:

ما را 

سر باغ و بوستان نیست...

آنجا که تویی

تفرج آنجاست

"سعدی"

به دریا هم حسودی می کنم

• 

  
  

  به دریا هم حسودی می کنم.
  که روی ماهت را می بیند 

• و مَد به راه می اندازد!
  
  "دلارام باقری"

کمی از دست هات هنوز پیش من است...!

کمی از دست هات

هنوز پیش من است...!

به هر چه اشاره می کنم

بهار

صدایم می زند...

"حمید جدیدی"

ساحل، یک لحظه خواب می فهمد ؟

درین ساحل که من افتاده ام خاموش

غمم دریا ، دلم تنهاست

وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق ها ست

خروش موج با من می کند نجوا

که : هر کس دل به دریا زد رهائی یافت

که هر کس دل به دریا زد رهائی یافت

مرا آن دل که بر دریا زنم ، نیست

ز پا این بند خونین بر کنم نیست

امید آنکه جان خسته ام را

به آن نادیده ساحل افکنم نیست

"فریدون مشیری"

پ.ن:

دریـا، کمـبودِ آب می فهمد؟...نه...

ساحل، یک لحظه خواب می فهمد ؟...نه...

یـک عـمر به سـمت تو دویـدم امـا

لب تشنه مگر سراب می فهمد ؟...نه...

"علی عطری"

غروب جمعه

حاضرم قسم بخورم!

حاضرم قسم بخورم اگه تمام روز های هفته را قاطی کنید داخل یک ظرف بریزید و 

جابجا بچینید در هفته ، شاید شنبه و چهارشنبه را نشناسم 

ولی جمعه با این غروب لعنتیش را بدون شک می شناسم  !

غروب جمعه ذاتا دلگیر است ...

"شاهین شیخ الاسلامی"

من نماز عشق تو بودم

 

من

نماز عشق تو بودم

فاصله افتاد

شکستم

" محیا شمس "

ای دلبر من !

 

ای دلبر من ! ای قد و بالات سه نقطه!

ای چهره ی تو در همه حالات سه نقطه...

 

لب بووووق دهن بووووق تمام سر و تن بووووق!

اصلا چه بگویم که سراپات سه نقطه...

 

برخیز و میان همگان جلوه گری کن!

حال همه در حال تماشات سه نقطه...

 

با دشمن خود یاری و با یار چو دشمن!

ای آنکه تولا و تبرات سه نقطه...

 

آخر به زری یا ضرری یا که به زوری

میگیرم از آن گوشه ی لبهات سه نقطه...

 

چشم من و گیسوی تو... نه!! چادر تو: خوب!

دست من و بازوی تو... نه!! پات: سه نقطه...

 

"تا باد صبا پرده ز رخسار وی انداخت"

این بخش خطرناک شده ، کات ! سه نقطه...

 

آخر چه بگویم که توان چاپ نمودن!

ای بر پدر کل ادارات ...

 

"هادی جمالی"

حتی اگر چشم هایم آبی نبود

 

اگر فقط چشم هایت آبی بود

آواز دریا
در رودخانه ی چشم هایم شنیدنی بود،
اگر و فقط اگر
اتاقم درخت اناری داشت
به فصل چیدن
جای دست هایت

بر دیوارها پنجره می رویید 
...
کلمه اگر بودم
لابد
در دست های تو شعر می شدم
حتی اگر چشم هایم آبی نبود.

 

 

"لیلا رنجبران"

بهار گوشه ی قلب تمام آدم هاست

 

زیباترین نکته در بهار این است،

که عشق هرگز تحقق نمی ‏یابد،

و شکوفه‏ ها هرگز به میوه بدل نمی ‏شوند...

پس آیا به ‏راستی،

وعده ‏ی آینده،

شیرین ‏تر از نومیدی تحقق ‏یافته نیست؟

 

"غاده السمان"

 

پ.ن:

بهار گوشه ی قلب تمام آدم هاست 

همان نفس که پری از هوای عطر کسی 

 

" معصومه صابر " 

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر لای موهای تو گم کرد خداوندش را

حفظ کن این غزلم را که به زودی شاید
بفرستند رفیقان به تو این بندش را：

منم آن شیخ سیه روز که در آخر عمر 
لای موهای تو گم کرد خداوندش را

"کاظم بهمنی"

چشمانت دو رودخانه ی تشنه اند

 

چشمانت

دو رودخانه ی تشنه اند

که از پس نیزارهایش

محموله ی ممنوعی حمل می شود.

 

" شمس لنگرودی "

 

رنگِ دوست داشتنِ من...

ببین مهربون...
رنگِ دوست داشتنِ مـن...
رنگِ غش و ضعف هایِ هفده سالگی نیست...
یا تندیِ تبِ عشق هایِ هجده سالگی...
رنگِ دوست داشتنِ من...
کسلیِ عصرایِ چهل سالگیه...
که بی حوصله جلویِ تلویزیون می نشینی....
رنگِ دوست داشتنِ من همون چایِ قندپهلوییه که برات میریزم وچنـدخط شاملویی که برات می خـونم...
رنگِ دوست داشتنِ من...
فرق داره با آدم هایِ این زمـونه....
رفتنی نیست...
پریدنی نیست...
مالِ یه روز و دو روز نیست...
رنگِ دوست داشتنِ من...
روزایِ غمگینِ بازنشستگیه...
تق تقِ عصایِ شصت سالگیه...
تنها موندن هایِ هفتاد سالگی و نفس هایِ آخر و پایِ لبِ گورِ هشتاد و چـنـد سالگیه...
مهربون...
رنگِ دوست داشتنِ من...
رنگِ موندنه...
رنگِ به پای هم پیر شدنه...
بگذر از رنگاوارنگِ عشق هایِ این روزا...

"فاطمه صابری نیا"

هر چی آرزوی خوبه مال تو

مــن رســول حســرتــم

تــو خــدای آرزو

تــو بــه مــاه رفتــه ای

مــن به آه ...

" مصطفی حسن زاده"

دزدی بوسه عجب دزدی پر منفعتی است

اگر لازم باشد 

زنانه فکر می کنم

و چون سوزنی 

در خیالت فرو می روم

به دکمه های لباست 

دست می کشم

و زندگی را بیدار می کنم.

می‌بوسمت؛

آنقدر که

دهانم را با دهان تو

اشتباه بگیرند.

"غلامرضا بروسان"

 پ.ن:

دزدی بوسه عجب دزدی پر منفعتی است

که اگر باز ستاند، دو چندان گردد

"صائب تبریزی"