آفتاب

 

محکومم به تو

 

 

چنانکه ماهی به آب

 

 

سپیده به آفتاب

 

 

 

 

 

"وحید عمرانی"

 

پ.ن: 

عزیزم 

آفتا ب را روشن کنیم 

این سپیده 

دیگر با پای خود نمی آید !

 

"رضون ابو ترابی " 

خیلی دور، خیلی نزدیک

حرکتی هست در تکواندو - اگر اشتباه نکنم به نام «داچیم‌سه» - 

که طرفی از مبارزه که پیاپی در حال ضربه خوردن است و 

دیگر نمی‌تواند کاری بکند، 

خودش را به حریف می‌چسباند.

 این‌جور بگویم: خودش را در آغوش حریف می‌اندازد.

 آن‌قدر به او نزدیک می‌شود و

 او را در بغل می‌گیرد که حریف دیگر نمی‌تواند - و طبق قوانین، نباید - به او ضربه‌ای بزند.

 داور جداشان می‌کند و مبارزه از سر گرفته می‌شود.

گاهی، آن که خودش را به تو چسبانده، یاری که خودش را به تو نزدیک کرده و در بغل گرفته، 

نه از سر محبت، که از بی‌پناهی به آغوش تو افتاده است. 

شاید آن‌قدر به او ضربه زده‌ای و آن‌قدر آزارش داده‌ای 

که جز این راهی برایش نمانده است:

 خیلی دور، خیلی نزدیک.

 "حسین وحدانی"

قلبش از برف

 

نامش برف بود

تنش برفی

قلبش از برف

و من او را 

مثل شاخه ای که زیر بهمن شکسته باشد

دوست می داشتم

 

"بیژن الهی"

مردها که خسته می شوند

مردها که خسته می شوند،

مثلِ زن ها،

نه لاکِ ناخنشان رنگ پریده می شود،

نه رژِشان کمرنگ و بی روح،

نه لباس پوشیدنشان ساده وشلخته،

نه حالِ پریشانشان را با ظرف شستن می شویند،

نه با آشپزی و پختنِ غذاهای جورواجور  حَلّش می کنند،

نه با نقّاشی،رَسمش می کنند،

نه با حرف زدن با صمیمی ترین دوستشان سبک می شود،

نه با تابیدنِ موهایشان دلتنگیشان را دَرهم گره میزنند و سَرش را کور می کنند،

نه شب ها هندزفری میگذارند و با آهنگِ آشنایی ساعت ها گریه می کنند،

میدانی؛

مردها خیلی مظلومند،

خسته که می شوند،

از همه جا که میبُرند،

گریه نمیکنند،

داد نمی زنند،

بغضی خُفته راهِ گلویشان را میبندد،

سکوت می شود تمامِ کلامشان،

تمام ِدردشان را تویِ دلشان چال میکنند،

دیگر نه ته ریش نمی گذارند و نه حوصله اصلاحِ صورتشان را دارند،

لبِ آستینشان را تا نمی زنند،

عطرِ تلخ و گرمِ همیشگیِشان سرد می شود،

وسیله یِ حمل و نقلشان می شود پاهایشان،

نه تاکسی،نه اتوبوس،نه مترو هیچکدام تسکین نمی دهند کلافگیِشان را،

دستِشان را در جیب میبَرند و 

قدم پشتِ قدم،

تنها و بی مقصد،

هِی راه میروند و سیگار دود می کنند،

پُک پشتِ پُک، 

همدمِشان می شود همین سیگاری که گاه و بی گاه لب هایِشان را بوسه میزند،

ولی وای به حالشان اگر سیگاری هم نباشند...

کلافگی امانِشان را میبُرد...

عصبی مُدام دست لایِ موهایشان میبرند و پایِشان مثلِ پاندولِ ساعتِ دیواری تکان میخورد و زیرِ لب پوفی می کنند... تمامِ دق و دلیِشان را سرِ بطریِ رویِ زمین خالی میکنند 

هِی شوتش میکنند و قدم برمیدارند،

با دیدنِ عاشق ُمعشوق هایِ تویِ خیابان که دست دَر دست هم قدم میزنند با شادی میخندد،تنها آهِ عمیقی میکشند.

گاهی حوصله یِ چک کردنِ گوشیشان را هم ندارندمیدانی مردها خسته که بشوند،

حتی با عطرِ قرمه سبزی هایِ مادر هم آرام نمیگیرند....

"منیره بشیری "

آغوش برگ و زمزمه

چگونه دوست بدارم سپیدار را

که دار می پرورد

در آغوش برگ و زمزمه...

"منوچهر آتشی"

هزار پرنده باشم کاش

چند پرنده باشم کاش

یکی

 نشسته  روی گونه هات 

یکی 

خوابیده توی موهات 

یکی هم 

 نُک به نُک

 روی لبهات

هزار پرنده باشم کاش 

چونان بپوشانمت 

که از تو 

تنها من ...

"هومن محمدکرمی"

پ.ن:

من،تو باشم

پای تا سر...تو

زندگی گر هزار باره بود

بار دیگر تو

بار دیگر تو...

"فروغ فرخزاد"

باید دست خودت را بگیری ببری بیرون!

بعضی روزها باید با خودت مهربان باشی. دست خودت را بگیری و ببری بیرون. جلوی پارک ملت، بستنی قیفی متری بخری، از هر طرفش که لیس بزنی، از آن طرف بستنی شره کند، بریزد روی لباس هایت. به خودت چپ چپ نگاه کنی، به زمین و زمان فحش بدهی. با هر فحشت، یک تکه از بستنی بچکد روی پیراهن سفیدت. قیافه ات را در آینه ماشین نگاه کنی و پقی بزنی زیر خنده. بعد خودت را ببری دربند، باقالی بخوری با گلپر. یک کفه دست لبو بگیری توی روزنامه و به خودت بگویی واقعا که اینطوری خوشمزه تر است. بعد بروی جمشیدیه. زیر باران راه بروی. روی برگ ها. چند قدم بالاتر، چای بخوری و وقتی باران شدید تر شد، آش رشته. آن وقت توی چشم های خودت نگاه کنی و از اینکه با خودت این همه مهربانی، حظ کنی. بعد خودت را ببری سینما. پاپ کورن بخری با پفک. هر فیلمی که خودت دوست دارد را، ببینی. وسط های فیلم دست بیندازی دور گردن خودت. در گوش خودت زمزمه کنی: دوستت دارم. و به چشم های خودت نگاه کنی. خودت، لبخند بزند.

فیلم که تمام شد برگردی خانه. یک قاشق شربت معده به خودت بدهی. حواست به خودت باشد که دل درد نگیرد. رو دل نکند. پتو را بکشی روی خودت. گونه خودت را ببوسی و چراغ ها را خاموش کنی.

بعضی وقت ها نباید تنها باشی. باید دست خودت را بگیری ببری بیرون!

"مرتضی برزگر"

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ؟

ﺁﻩ ﻫﺎ

ﺑﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ

ﺍﺷﮏ ﻫﺎ

ﺁﺏ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻣﯽ ﭘﯿﻮﻧﺪﻧﺪ

ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ

ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ

ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ؟

"ﮔﻮﺳﺘﺎﻭ ﺁﺩﻭﻟﻔﻮ ﺑﮑﺮ"

حتما به دنبال تو آمده بودم ...

اصلا به دیدنم نیا

دوستت دارم را توی گُل های سرخ نگذار

برایم نیاور 

اصلا به من

به ویلای خنده داری در جنوب فکر نکن !

سر درد نگیر

عصبی نشو

اصلا زنگِ دَر ، تلفن ، خواب ،

 خیال خلوتِ مرا نزن ...

این قدر نمک روی زخم من نپاش

اصلا نباش !

با این همه 

روزی اگر کنار بیراهه ای عجیب

حتی پیدایم کردی !

چیزی نگو

تعجب نکن !

حتما به دنبال تو آمده بودم ...

"روجا چمنکار"

معمولی بودن

من یه دخـتر معمولی ام....

با چهره یِ معمولی و لبخندی معمولی تـر....

شیطنت با گل و خاکم عجینه و بغضامُ سرِ بالشِ زیر سرم تو سیاهیِ شب هام خالی میکنم...

ناراحتی هام چند دقیقه ایه و قهرام زیادِ زیاد طول بکشه یک ساعت....

سیگـار کشیدن هرگز مهرِ بزرگ شدنم نشده یا قد کشیدنم....

من هزار سالمم بشه

روحم یه دخترِ تخسِ پنج ساله ست که موهاش همیشه کوتاهه و از ریشه فـر خـورده....

حوصله ندارم چند ساعت تو یه کافه یِ تاریک بشینم و قهوه بخورم و با فردِ اون طرفِ میـز بحث هایِ فلسفی بکنم و ادعایِ روشنفکـری....

ترجیح میدم بشینم تو کله پاچه فروشی و همینجور که زبون و بناگوش لقمه میگیرم از خاطره هایِ بچگیم تعریف کنم و قاه قاه بخنـدم....

دخترونگی کردنم خلاصه میشه تو لاک های رنگاوارنگ خریدن و جون دادن واسه دامن هایِ گل گلیِ تا زیر زانو....

تو آسمون ها نه، روهمین زمینِ گردِ خـدا زندگی میکنم و سعی میکنم زخـم نزنم که زخم نزنه روزگار به دلم....

واقع بینـم و دنیا رو همینجـوری که هست دوست دارم....

رویا دارم ولی رویایی نیستم....

خـدایی که میپرستم

خیلی مهربون تر و بخشـنده تر از خدایِ آدم بزرگ هاست....

یه دختـر معمولیم که معمولی به دنیـا میاد و معمولی تر زندگی میکنه و معمولی میمیره...

یه دختـری که از رابطه، از عشق خواسته هایِ عجیب و غریب نداره

همین که دلش به بودنِ کسی گرم باشه و روزهاشُ با فکر کردن به اون شروع کنه براش کافیـه....

معمولی بودن چیـزِ بدی نیست اگه بپذیریش و باهاش کنار بیای....

هیچکس به خاطرش تحقیرت نمیکنه، به خاطر معمولی بودنت بهت بی توجهی نمیکنه....

معمولی بودن عار نیست، ننگ نیست

این که فکر کنی خاصی و خاص نباشی، توقع هایِ بزرگ از آدم ها برایِ خاص بودن کذایی ات داشته باشی

این که برتر و بالاتر بدونی خـودتُ از دیگران وقتـی واقعا برتری نداری

این ننگـه

این عــاره....

معمولی فکـر کن، معمولی رفتارکن....

معمولی بودن خاص تـر و زیباتره میونِ آدم هایِ هزار رنگِ این روزا....

"فاطمه صابری نیا "

ماده غزال چشم قشنگ من !

 

آهوی من ! دوباره به چنگِ من آمدی

با پای خود به سوی پلنگِ من آمدی

 

مشتی به یاوه چشم به راه تو اَند و تو ،

از آن میانه گوش به زنگِ من آمدی

 

از چشم هات چاره ندارم که این زمان

با سرمه دانِ خویش به جنگِ من آمدی

 

تا یک شبه به باد دهی هستی مرا

با دامنِ فراخ به تنگِ من آمدی

 

دل ، فرش قرمزی ست به راهت که عاقبت

ماده غزال چشم قشنگ من ! آمدی ...

 

"علیرضا بدیع"

باران می بارید ...

 

دوباره رویش را سمت من کرد گفت : " دوستت دا....

احساس کرد که نباید حرفش را میزد ...

حرفش را خورد !!!

 

این‌ عادت تمام دختر هاست و من خوب می دانستم. هیجان شان را نمی توانند کنترل کنند ، موقع بحث از کوره زود در می روند و موقع عشق بازی هنوز بدونِ اطمینان ، عشقشان را فریاد می زنند.

 

گفتم: "می دونستی هیچی بد تر از حرف نصفه نیست؟ "

منتظر جوابش نشدم 

 

باران می بارید ...

 

"شاهین شیخ الاسلامی "

شکوفه های انار را ببین در برف زمستان!

 

شکوفه های انار را ببین

در برف زمستان!

دور از تو

فقط بید مجنون نیست.

 

 

"شمس لنگرودی"

"بَه"... "تو" آمدی؟!

کاش می‌شد

به جای این‌که بگویم:

"بهمن" آمد...

با شوق می‌گفتم:

"بَه"... "تو" آمدی؟!

"یکتا رفیعی"

السلام ای همه ی عشق و مسلمانی من

واجبِ شرعیِ عشقست سلامِ سرِ صبح

السلام ای همه ی عشق و مسلمانی من

"عالیه رجبی"

پ.ن : 

ندانم عشق را مذهب ولی 

هر کس که عاشق شد؛

مسلمان کافرش میخواند و 

کافر مسلمانش ...

" بیدل دهلوی "