معمولی بودن
چهارشنبه, ۶ بهمن ۱۳۹۵، ۰۲:۰۷ ب.ظ
من یه دخـتر معمولی ام....
با چهره یِ معمولی و لبخندی معمولی تـر....
شیطنت با گل و خاکم عجینه و بغضامُ سرِ بالشِ زیر سرم تو سیاهیِ شب هام خالی میکنم...
ناراحتی هام چند دقیقه ایه و قهرام زیادِ زیاد طول بکشه یک ساعت....
سیگـار کشیدن هرگز مهرِ بزرگ شدنم نشده یا قد کشیدنم....
من هزار سالمم بشه
روحم یه دخترِ تخسِ پنج ساله ست که موهاش همیشه کوتاهه و از ریشه فـر خـورده....
حوصله ندارم چند ساعت تو یه کافه یِ تاریک بشینم و قهوه بخورم و با فردِ اون طرفِ میـز بحث هایِ فلسفی بکنم و ادعایِ روشنفکـری....
ترجیح میدم بشینم تو کله پاچه فروشی و همینجور که زبون و بناگوش لقمه میگیرم از خاطره هایِ بچگیم تعریف کنم و قاه قاه بخنـدم....
دخترونگی کردنم خلاصه میشه تو لاک های رنگاوارنگ خریدن و جون دادن واسه دامن هایِ گل گلیِ تا زیر زانو....
تو آسمون ها نه، روهمین زمینِ گردِ خـدا زندگی میکنم و سعی میکنم زخـم نزنم که زخم نزنه روزگار به دلم....
واقع بینـم و دنیا رو همینجـوری که هست دوست دارم....
رویا دارم ولی رویایی نیستم....
خـدایی که میپرستم
خیلی مهربون تر و بخشـنده تر از خدایِ آدم بزرگ هاست....
یه دختـر معمولیم که معمولی به دنیـا میاد و معمولی تر زندگی میکنه و معمولی میمیره...
یه دختـری که از رابطه، از عشق خواسته هایِ عجیب و غریب نداره
همین که دلش به بودنِ کسی گرم باشه و روزهاشُ با فکر کردن به اون شروع کنه براش کافیـه....
معمولی بودن چیـزِ بدی نیست اگه بپذیریش و باهاش کنار بیای....
هیچکس به خاطرش تحقیرت نمیکنه، به خاطر معمولی بودنت بهت بی توجهی نمیکنه....
معمولی بودن عار نیست، ننگ نیست
این که فکر کنی خاصی و خاص نباشی، توقع هایِ بزرگ از آدم ها برایِ خاص بودن کذایی ات داشته باشی
این که برتر و بالاتر بدونی خـودتُ از دیگران وقتـی واقعا برتری نداری
این ننگـه
این عــاره....
معمولی فکـر کن، معمولی رفتارکن....
معمولی بودن خاص تـر و زیباتره میونِ آدم هایِ هزار رنگِ این روزا....
