قندِ منی ...

 

صنما

شاه جهانی

ز تو

من شاد جهانم ...

 

"مولانا"

 

پ.ن1:

بوی جان می آید ازتو 

 

" وحشی بافقی " 

 

پ.ن 2: 

هزار سال برآید همان نخستینی

 

" سعدی "

 

قندِ منی ...

ما سالها اندوه را به دوش کشیدیم و ...

 

.

​​​​

ما سال ها اندوه را بر دوش کشیدیم

.و صبح طلوع نکرد 

"محمود درویش"

 

پ.ن1:

زندگی خیلی چیزها یادمان می‌دهد

و ما مقصریم که یاد نمیگیریم و

بارها و بارها در همان تله شیرین گرفتار می آییم ...

"کارلوس فوئنتس"

 

 

پ.ن2:

چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم...

"سعدی"

من از قیدت نمی‌خواهم رهایی!

همه مرغان 

خلاص از بند خواهند...

من از قیدت 

نمی‌خواهم رهایی!

 

"سعدی"

بوی گیسویی مرا دیوانه کرد ...

 

 

اگر از کمندِ عشقت بروم ، کجا گریزم ؟!
که خلاص ، بی تو ؛ بند است ،
و حیات ، بی تو ؛ زندان ...

 

"سعدی"

 

پ.ن 1:

"لای" موهایت
تنها نُتی ست که
اگر به دستم برسد
تمام موسیقی های عاشقانه‌ی
جهان را با آن می نوازم...

‌" علیرضا اسفندیاری"

 

پ.ن2:
بانو...!
می شود من همان آدم خیالیِ تنهایتان باشم که... جلوی تمامِ آینه های قدیِِ عمرت برایش دلبرانه رقصیدید...؟
می شود من... همانی باشم که وقت خرید در خیالت میگفت:
این بیشتر بهت میاد...
می شود همان نیامده ای باشم که همیشه برایش می پوشید و آرایش می کنید؟
امکان دارد من دلیل بلندیِ زلف شما باشم بانو؟
اصلا...
ای کاش نام کوچکم را...
سلیقه ی شما میگذاشتند...

 

" امیر مهدی زمانی "

 

بوی گیسو 

گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست

 

 

 

 

گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست 
در و دیوار گواهی بدهد کاری هست ‌

 

 

"سعدی"

کان درد به صد هزار درمان ندهم...

 

 

که هم دردی و هم
درمان دردی !

 

"سعدی"

 

پ.ن"

ا‌ز دوست به یادگار ، دردی دارم!

کان درد به صد هزار درمان ندهم...

 

 

 

"مولانا"

 

تو چنان صاحب حسنی

هر کجا صٖاحب حسنی ست
ثنا گفتم و وصفش 
تو چنان صاحب حسنی
که ندانم که چه گـویم .

"سعدی"

سرو سیمینا! به صحرا میروی؟

سرو سیمینا!

                    به صحرا میروی؟

نیک بد عهدی 

                    که بی ما می روی

"سعدی"

پ.ن:

ما را 

سر باغ و بوستان نیست...

آنجا که تویی

تفرج آنجاست

"سعدی"

جهان ما به دیدار تو روشن ...

جهان 

        روشن به ماه و آفتاب ست

جهان ما 

            به دیدار تو روشن ...

"سعدی"

بهار با فروردینش

 

بهار با فروردینش

چه گلی می خواست به سرم بزند

بهتر از تو...

 

"فریناز مختاری"

 

پ.ن:

گلی به دست من آید چو روی تو؟

هیهات!

هزار سال دگر

گر چنین بهار آید..‌.

 

"سعدی"

هر کسی در دین خویش! قبله ای دارند و ما زیبا نگار خویش را ...

گبر 

و ترسا 

و مسلمان 

هر کسی در دین خویش!

قبله ای دارند 

و ما زیبا نگار خویش را ...

" سعدی " 

پ.ن:

تا آمدی اندر برم 

شد کفر و ایمان چاکرم 

ای دیدن تو دین من 

ور روی تو ایمان من 

" مولانا " 

با تو ای آرام جان آسوده ایم ...

گر به صحرا 

دیگران 

از بهر عشرت می روند !

ما به خلوت 

با تو ای آرام جان 

آسوده ایم ...

" سعدی " 

پ.ن:

از همه کس رمیده ام 

با تو در آرمیده ام 

جمع نمی شود دگر 

هر چه تو می پراکنی 

"سعدی "

اگر چه دل ب کسی داد جان ماست هنوز ....

اسکار غم انگیز ترین عاشقانه هم 

میرسه به سعدی 

اونجا که میگه : 

اگر چه دل ب کسی داد 

جان ماست هنوز ....

خرّم آن روز که بازآیی و

خرّم آن روز  که بازآیی و

سعدی گوید :

آمدی؟

وَه که چه مشتاق و پریشان بودم ...

"سعدی"

درو دیوار گواهی بدهد «کاری هست»!!

گر بگویم:

 که مرا با تو سرو کاری نیست

درو دیوار گواهی بدهد «کاری هست»!!

"سعدی‌"

چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم

من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم 

که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم

"سعدی"

دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم ؟

دانی که من و تو 

کی به هم خوش باشیم ؟

آنوقت که کس 

نباشد الا من و تو ...

"سعدی "

دل یار

 

 

لطفی کن و

 

 

در خلوت محزون من ای دوست

 

 

آرام و قرار

 

 

دل دیوانه ی من باش.

 

 

 

 

"اخوان ثالث"

 

پ.ن : 

در من
دیوانه ای جا مانده
که دست از 
دوست داشتنت بر نمی‌دارد!
با تو قدم می‌زند
حرف می‌زند
می‌خندد
شعر می‌خواند
قهوه می‌خورد
فقط نمی‌تواند
در آغوش بگیردت ...
به گمانم
همین بی آغوشی
او را
خواهد کشت ...

"مریم قهرمانلو"

 

دل یار