تو از شعله‌ی گیسوانت رسیدی به من...
چهارشنبه, ۱۰ مهر ۱۳۹۸، ۱۱:۱۰ ب.ظ
تو بودی که آواز را چیدی از پشت مه
تو بودی که گفتی چمن می دود
تو گفتی که از نقطه چین ها اگر بگذری
به اَسرار خواهی رسید
تو را نام بردم
و ظاهر شدی
تو از شعله‌ی گیسوانت
رسیدی به من
من از نام تو
رسیدم به آن شهر پیچیده در گردباد
تو گفتی سلام
گل و سنگ برخاستند.
"عمران صلاحی
پ.ن :
چه زیباست طلوع مهر رویش از پس گیسوان شب
