دریا
جمعه, ۲۶ آبان ۱۳۹۶، ۱۰:۰۶ ب.ظ
لابد سالها بعد وقتی خیلی پیر شدم؛ با نگاه کردن به دل نوشته هام..روزنویسی هامو عکسهات.. تنها به این نتیجه میرسم که هیچ چیز عجیب نبوده. نه رفتن من از زندگی آدما و نه رفتن آدما از زندگی من. شاید سالها بعد به این نتیجه برسم که هیچ کدوم از اشتباهاتم فاجعه نبوده و تنها به این فکر کنم که چه کاریم زشت بوده و چه کاریم قشنگ. مثلا اینکه وسط عصبانیت هام، وقتی دارم در موردت تصمیم میگیرم به خستگی هات از خودم هم فکر کنم.
.
خیلی وقت ها تو اتاقم شبها وقت خواب به این فکر میکنم که کاش خونه م کنار دریا بود، اما هرموقع میام سفرو نزدیک دریام همش تو خونه م..! انگار که دریا مهم نیست.. "قشنگ" اون اطمینانست،
که هرموقع بخوام دارمش. هرموقع. من بیشتر از تو، به بودنت فکر میکنم.. به اینکه چقدر میتونم روت حساب باز کنم
به اینکه تو چقدر قهرمان داستان تموم نشدنی منی
به اینکه تو چقدر نمیری از زندگی لعنتی من.
" امیر علی ق "
پ.ن:
یکى دو هفته اى آدم خواب نداره. زمان نمیگذره و هیچى حال آدم رو خوب نمیکنه.. جسمش بى اشتهاست و روحش بى انگیزه. تو این مدت تنها کسی که دست از سرت برنمیداره، خودتى و فکر و خیالاتت.
.
بعد از چندماه، زندگى به حالت قبل برمیگرده، اما هنوز خبرى از رنگ و بو نیست، دلت میخواد به روزاى قبل اون برگردى اما اون آدم سابق نیستى. تو مقصرى، تو همیشه خودت رو مقصر میدونى.
.
حالا چند سال گذشته.. و تو خیلى فرق کردى.
نه صداى خنده هاشو یادته و نه یادته که چرا انقدر اون رو دوست داشتى. نمیتونى حدس بزنى اون کجاست و چه شکلی شده.. تنها دلت میخواد که پیداش کنى و ازش بپرسى، این چند سال از عمر من رو کجا، چطور میتونى بهم برگردونى؟
" امیر علی ق"
ما براى آدمها، مناظر مختلفى رو به تصویر میکشیم. براى بعضى ها شبیه به قبرستون هستیم؛ اونها فکر میکنن در درون ما کشته یا فراموش شدن. در عین حال، براى بعضى ها متروکه ایم.. یک جایى ما رو ترک کردن و حاضر نیستن به ما برگردن چون ما براى اونها مرور تلخ ترین خاطرات ایم. براى عده اى حکم پیاده رو یا یک خیابون رو داریم، از روى ما، از کنار ما رد میشن؛ گاهى هر روز، اما چیزى از طرف ما توجهشون رو جلب نمیکنه. براى بعضى ها حکم جنگل رو داریم.. اونها ما رو تنها در خوشى هاشون سهیم میدونن، لحظات خوب رو در سایه ى ما، در کنار ما هستن اما تعداد کمى از اونها در آتیش سوزى هامون به سمتمون میان و اما براى عده اى دریا هستیم.. کنار ما، ساحل اونهاست. گاهى به آغوشمون میان، اونقدر زیاد که غرق میشن در ما.. ما دریاها، افرادى رو که از عمق ما نمیترسن، تا سر حد مرگ به آغوش میکشیم
" امیر علی ق"
