رابطه ی پدر-فرزندی

رابطه ی پدر-فرزندی از آن دست رابطه هایی نیست که صرفا بخاطر یک اسم تو شناسنامه یا نصف کروموزوم های وجودت باشد.

رابطه ی پدر -فرزندی آن جایی شکل می گیرد که زمان زیادی را صرف می کند تا بهترین عکس های نوزادیت را بگیرد یا عصرها بعد از سرکار تمام وقتش را به هل دادن تاب تو بگذراند . 

رابطه مال زمانی است که چیزهایی تو که دوست داری میخرد و هر بازی که تو بگویی می کند و هیچ وقت غر نمی زند .اعتراض نمی کند. نمی گوید پس من چی ؟ رابطه پدر -فرزندی از آن دست رابطه هایی است که حرفهای احساسی توی کارش نیست .

نمی گوید دوستت دارم ،تعریف الکی نمی کند . می گذارد درست لحظه ای که فکرش را نمی کنی، در چشم هایت می گوید: من کنارت هستم بابا ! بی آنکه حرفی بزند .

" مانا گودرزی"

پ.ن:

 ولادت با سعادت حضرت علی(ع) و روزپدر گرامی باد