اخماتو وا کن رفیق :)

• 
  

• من اصلا آدم مهربونی نبودم

  از اینا نبودم که وقتی یکیو تو خیابون میبینن لبخند میزنن و وقتی به همدیگه میرسن دل و رودشون درد میگیره بس که میخندن.

  من تو عکسام اخم میکردم و وقتی میگفتن بگو سیب با خودم میگفتم چه مسخره و هیچ وقت با نیش باز با دستام به دوربین دو نشون نمیدادم

  من واسه گنجشک ها،پشت پنجره برنج نمیریختم و واسه گربه های تو خیابون که از سرما یه جا کز کردن گریه نمیکردم

  کی گفته من عاشق این بودم که از رو بالکن زل بزنم به آدمای توی شهر و فروغ زمزمه کنم

  نخیر !! من هیچ وقت با دیدن رنگین کمون تو آسمون بهش زل نمیزدم و دعا نمیکردم

  اگه الان اینارو به یکی بگم باور نمیکنه.ولی من همونی بودم که گفتم،اخمو و بداخلاق...

  ولی یه نفر اومد تو زندگیم اونقد مهربون بود که از اون به بعد من همیشه تو عکسا میخندم و محکم تو بغلم فشارش میدم

  قبلا حتی فکرشم نمیکردم تو سن سی سالگی بازم قایم موشک بازی کنم و از ته دل بخندم

  اگه یکی اینجوری دارین تو زندگیتون صبح به صبح تو بغلتون فشارش بدین و یه دقیقه هم کم نزارین تو دوست داشتنش،دنیا زود میرسه به تهشا

  اخماتو وا کن رفیق :) .

• 
  
• "حنانه اکرامی"