این عطر را که به تنت می زنی
يكشنبه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۵، ۱۰:۳۰ ب.ظ
این عطر را
که به تنت می زنی
موسیقی آرامی است
با امضای خاص تو
که جعل اش محال است ...!
"نزار قبانی"
پ.ن:
بوسه نه... خنده‌ی گرم ازدهنت کافی بود
این همه عطر چرا؟ پیرهنت کافی بود
دانه و دام چرا مرغک پرسوخته را؟
قفس زلف شکن در شکنت کافی بود
می‌شد این باغ خزان‌دیده بهاری باشد
یک گل صورتی دشت تنت کافی بود
لطف کردی به خدا در غزلم آمده ای
از همان دور مژه هم‌زدنت کافی بود
قافیه ریخت به هم، خلوت من خوش‌بو شد
گل چرا ماه؟... درِ ادکلنت کافی بود
" حامد عسکری "
