ما تقصیر نداشتیم

ما تقصیر نداشتیم

ما فقط کمی زیادی دوستشان داشتیم

آنقدر بزرگشان کردیم که روز به روز کوچکتر شدیم

آنقدر مهربانی کردیم که دلشان را زدیم

به همین راحتی عادی شدیم و از ما گذشتند

بلاک شدیم تا دوستت دارم هایمان را نشنوند

ما دیگر کوچک نمی شویم

ما دوست هایمان را داشته ایم

بخشش هایمان را کرده ایم

ولی فراموش نکرده ایم

هنوز می سوزیم

از رفتن آنکه رفته

یا از عشقی که به پای نا اهلش سوزانده ایم

فرقی نمی کند،

ما دیگر نه دلی داریم برای او

نه جای خالی بر صندلی روبرو

در کافه همیشگی

تنها می رویم

قهوه امان را میخوریم

سیگارمان را می کشیم

و می رویم پی زندگی مان !

"آریا نوری"