و بعد ، تو آمدی
چون بهار بعدِ زمستان ،
و تو آمدی
چون نسیمی ملایم
در گرمایی سوزان ،
و تو آمدی
چون روئیدن گل های معطر
بر زمینی بی ثمر ...،
و تو آمدی
چون طوفانی
که درون مرده ی مرا برانگیخت ،
و تو آمدی
چون پرتو نوری بعد از شبی افسرده ،
و تو آمدی
چون لبخندی صمیمانه بعد از غم ،
و بعد
تو آمدی
و تو ،
بسیار شبیه عشقی .....
"دئری تیشنا"
پ.ن:
اگر تو امتداد بهار نیستی
پس این شکوفه‌های قلبم را از چه دارم
"شیما سبحانی"
من هرگز در یک نگاه عاشق نشدم.
یعنی به عشق در یک نگاه اعتقادی ندارم.
فقط یکبار فاصله ام با کسی کم شد. نفس ش به صورتم خورد. صدایش در گوشم لرزید. بعد نگاهم رفت سمت صورتش.
نگاهش آمده بود سمت صورتم. حواسمان را به صفحه ی کاغذ پرت کردیم و دقت کردیم دیگر آن اتفاق نیفتد.
ولی نفس ش همچنان داشت صورتم را گرم و گرم و گرم می کرد و صدایش به قلبم هیجان می داد.
من هرگز در یک نگاه عاشق نشدم.
من با لرزش دست هایش و دست هایم که آن کاغذ لعنتی را گرفته بودیم، گیر افتادم.
و بعد هم چند سالی طول کشید که مثل از بین رفتن یک زخم عمیق، خاطره ی آن روز هم از بین رفت.
"شیما سبحانی"
اگر روزی بخواهم
از قصه عاشقی مان کتابی بنویسم
فهرست کتاب اینگونه میشود
نبود..........۱
آمد......... ۴۰
ماند.........۷۰
رفت........۱۹۰
صفحات قصه ماندنت از بقیه موضوع ها بیشتر است...
آخر کلی خاطرات باید بنویسم
کم چیزی نیست...
" امیر علی اسدی "
شادا به این اردیبهشت های
پر از تو
شادا به خنده های نوبرانه ات
به بوسه های یواشکی زیر یک طاق بنفش
به بوی خوش نفس هایت
به این اردیبهشت های
همیشه با تو
"شیما سبحانی "
